Jak i gdzie szukać pomocy psychologicznej dla dziecka w 2025 roku? Poradnik dla rodziców

Jak i gdzie szukać pomocy psychologicznej dla dziecka w 2025 roku? Poradnik dla rodziców

 

Jak i gdzie szukać pomocy psychologicznej dla dziecka w 2025 roku? Poradnik dla rodziców

 

Wstęp

 

Zaburzenia zdrowia psychicznego u dzieci i młodzieży są coraz częstsze, a jednocześnie wiele rodzin wciąż nie wie, jak, gdzie i kiedy szukać pomocy. Lęk, depresja, trudności emocjonalne, samookaleczenia, nadmierne wycofanie czy agresja – to tylko niektóre z problemów, z którymi mierzą się najmłodsi. W 2025 roku dostępność wsparcia w Polsce jest lepsza niż jeszcze kilka lat temu, ale wciąż pełna pułapek. W tym artykule przyjrzymy się możliwym ścieżkom pomocy, ich dostępności, jakości i barierom – a także temu, na co warto zwrócić uwagę jako rodzic czy opiekun.

 

 

Dlaczego to takie ważne?

 

Według danych opublikowanych przez WHO w 2022 roku, jedno na siedmioro dzieci na świecie cierpi na zaburzenia zdrowia psychicznego. W Polsce według raportu NIK z 2023 roku aż 630 tysięcy dzieci i nastolatków wymaga pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej – a tylko co trzecie ją realnie otrzymuje.

 

Czas reakcji ma ogromne znaczenie – im szybciej dziecko otrzyma pomoc, tym większa szansa na uniknięcie długofalowych konsekwencji (np. samookaleczeń, uzależnień, wykluczenia społecznego czy prób samobójczych).

 

 

Gdzie szukać pomocy psychologicznej dla dziecka?

 

1. Poradnie psychologiczno-pedagogiczne (PPP)

    •    Dla kogo: dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzież.

    •    Co oferują: diagnozę trudności emocjonalnych, społecznych, poznawczych, pomoc psychologiczną, terapię pedagogiczną, wsparcie dla rodziców.

    •    Koszt: bezpłatnie (finansowane z budżetu gminy).

    •    Wady: długie kolejki, ograniczona liczba spotkań.

 

2. Centra Zdrowia Psychicznego Dzieci i Młodzieży (I, II i III poziom referencyjny)

 

Reforma psychiatrii dziecięcej z 2020 r. wprowadziła nowy system wsparcia psychicznego dla niepełnoletnich. Działa on w oparciu o trzy poziomy referencyjne:

    •    Poziom I – Poradnie środowiskowe:

– bez skierowania,

– psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci środowiskowi,

– najczęściej spotkania w szkołach, przedszkolach, w domu pacjenta lub w poradni.

    •    Poziom II – Poradnie zdrowia psychicznego z lekarzem psychiatrą:

– wymagane skierowanie (np. od lekarza POZ),

– włączenie farmakoterapii,

– dostęp do szerszego zespołu specjalistów.

    •    Poziom III – Oddziały dzienne i szpitalne:

– dla dzieci wymagających intensywnego leczenia (np. po próbie samobójczej, z zaburzeniami odżywiania).

– skierowanie wymagane.

 

Wyszukiwarka placówek I i II poziomu:

https://czp.org.pl/placowki/

 

 

3. Prywatne gabinety psychologiczne i terapeutyczne

    •    Dla kogo: dla dzieci i młodzieży w każdym wieku.

    •    Koszt: od 150 do 300 zł za sesję psychologiczną/psychoterapeutyczną.

    •    Zalety: krótki czas oczekiwania, duża dostępność specjalistów.

    •    Na co uważać: zawsze sprawdzaj, czy psycholog lub terapeuta ma odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w pracy z dziećmi (certyfikat, superwizja, rekomendacje).

 

 

4. Konsultacje online – nowa jakość pomocy psychologicznej

 

Pandemia COVID-19 przyspieszyła rozwój terapii online. W 2025 roku wiele gabinetów i organizacji oferuje pomoc zdalną.

    •    Dla kogo: szczególnie pomocna dla dzieci neuroatypowych, z fobią społeczną lub mieszkających w małych miejscowościach.

    •    Gdzie szukać: platformy takie jak Mindgram, Avigon, Wellbee, ale także regionalne poradnie CZP.

 

 

5. Szkoła – niedoceniane miejsce pierwszego kontaktu

 

W szkole warto zgłosić się do:

    •    pedagoga szkolnego,

    •    psychologa szkolnego,

    •    wychowawcy lub nauczyciela, który ma dobry kontakt z dzieckiem.

 

To oni mogą być pierwszymi, którzy zauważą problem i skierują dalej.

 

 

Na co zwrócić uwagę przy wyborze pomocy?

    •    Doświadczenie w pracy z dziećmi/młodzieżą

    •    Styl pracy – czy to podejście poznawczo-behawioralne, systemowe, integracyjne?

    •    Atmosfera współpracy – czy dziecko czuje się swobodnie?

    •    Współpraca z rodzicami – dobra terapia dziecięca zawsze obejmuje system rodzinny

 

 

Co robić w sytuacji nagłej?

 

Jeśli dziecko:

    •    mówi o chęci zakończenia życia,

    •    samookalecza się,

    •    zagraża bezpieczeństwu własnemu lub innych,

 

Zadzwoń:

    •    112 – w sytuacji zagrożenia życia

    •    Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży 116 111

    •    Całodobowa linia wsparcia 800 70 2222 (Fundacja ITAKA)

    •    Centrum Zdrowia Dziecka – całodobowe izby przyjęć psychiatrycznych w Warszawie i innych miastach

 

 

Podsumowanie

 

System wsparcia psychicznego dzieci i młodzieży w Polsce wciąż się rozwija. Kluczowe jest, by rodzice nie zostawali sami – i wiedzieli, że mają prawo i obowiązek szukać pomocy dla swojego dziecka. Im wcześniej ją znajdą, tym większa szansa, że dziecko odzyska poczucie bezpieczeństwa, sprawczości i równowagi emocjonalnej.

 

 

Bibliografia

    1.    Najwyższa Izba Kontroli (2023). Opieka psychiatryczna nad dziećmi i młodzieżą.

    2.    WHO (2022). World Mental Health Report: Transforming mental health for all.

    3.    Ministerstwo Zdrowia (2024). Centra Zdrowia Psychicznego dla dzieci i młodzieży – aktualizacja zasad funkcjonowania.

    4.    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (2023). Raport o stanie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w Polsce.

    5.    Olejniczak, D., et al. (2023). System pomocy psychologicznej w Polsce – bariery i możliwości rozwoju. Psychiatria Polska, 57(2), 143–158.

 


Komentarze (0)

Brak komentarzy